|
||||||||
|
We krijgen hier, ondanks alles, relatief weinig muziek binnen uit ons “oude” Oostblok, maar met deze Tsjechische zangeres en pianiste, komt daar alleszins een fijne tijdelijke verandering in.Ik gebruik weliswaar het etiket “jazz” op de muziek op deze plaat te catalogeren, maar dat label dekt slechts een deeltje van de lading, aangezien ook pop, folk en hedendaags klassiek op het menu staan en de hoofdmoot van de aandacht naar mijn gevoel terecht wordt opgeëist door de bijzondere stem van Bára, die hier voor zover ik weet, zo goed als onbekend is. Dat vind ik, na ampele beluistering van deze plaat, best wel jammer, aangezien de zangeres er in slaagt mij mee te voeren in haar verhaal waar ik, omwille van taalbarrières, slechts heel af en toe een woordje van begrijp en dan nog enkel omdat ze heel soms een beetje Frans en een beetje Engels gebruikt. Voor zover ik kon achterhalen, is deze plaat de derde in de carrière van de zangeres, die opdook in 2013 en al snel prijzen begon te winnen in nationale Award-verkiezingen, waarna de poort naar de hele wereld werd opengegooid en podia als dat van WOMEX en Athens Jazz. Nu ik deze plaat een flink aantal keren tot mij heb genomen, ben ik er haast zeker van: deze dame heeft alles om ook aan deze kant van het vroegere Gordijn door te breken: mooie stem, knappe composities en een gevoel voor arrangementen, die haar songs serieus optillen boven de middelmaat. Dat ze voor de opnames en voor de aanlooptijd naar deze plaat de beschikking had over een heel oude Steinway-piano, zal voor de pianiste zelf allicht een rol hebben gespeeld, maar gewone stervelingen als ik, kunnen niet horen of deze piano uit 1892 stamt, dan wel pas in 1976 ter wereld kwm. Hoe dan ook is het resultaat een bijzonder beluisterbare plaat, waarop heel geregeld grenzen tussen genres doorbroken worden en waar op de begeleidingsband, met een instrumentarium dat gaat van accordeon en strijkers tot de “gewone” bas en percussie, heel geregeld een sfeer weet neer te zetten, waarbij je je in een heuse klassieke omgeving bevindt, eerder dan in de kleine zaaltjes, die je zoou vermoeden, afgaand op de beperkte mate van bekendheid, die de zangeres nog maar te beurt valt. Leuke bijkomstigheid -en tegelijk een fijn teken des tijds- is dat de plaat, of althans de hoes, een QR-code bevat, waarachter een boel aan informatie verzameld zit, zodat ook de eenvoudige Westerling zicht krijgt op de betekenis van de liedjes en dus snapt dat de plaattitel gewoon “Alleen maar dit” betekent. Verder handelen de teksten over allerhande vormen van schoonheid en over de Liefde, zoals het hoort en aldus wordt dit een heel boeiend plaatje van een dame, die je graag alle mogelijke succes toewenst, als ze maar snel genoeg onze kant u!t komt voor een serie live concerten. Met dank alweer aan Xango Music, dat alweer een stukje van de wereld ontsluit ! (Dani Heyvaert)
|